مقدمه

تقريباً همه نيازهاي انسان‌هاي اوليه در محيط خانوادگي ‌تأمين مي‌شد، اما با رشد جوامع و شروع زندگي اجتماعي، نياز به استفاده از توليدات ديگران احساس شد. به‌طوري‌که افراد، محصولات و توليدات خود را با محصولات و توليدات به‌دست آمده به وسيله ديگران معاوضه مي‌کردند. با اختراع پول، اين مبادلات سيري صعودي يافت و مراودات تجاري بين ملل نيز آسان‌تر شد، به‌طوري‌که امروزه کمترين کشوري را مي‌توان يافت که کليه نيازهاي خود را در داخل تأمين کند. زيرا به دليل تنوع منابع طبيعي يا پيشرفت فن‌آوري، کشورها از قابليت‌هاي گوناگوني براي توليد کالاها و ارايه خدمات برخوردار شدند. از اين‌رو رشد و توسعه فزاينده تجارت جهاني در چند دهه اخير سبب تغييرات گسترده‌اي در روابط تجاري بين ملل مختلف شده است، به‌نحوي‌که شيوه نوين خريد و فروش بين‌المللي جايگزين روش سنتي شده و استفاده از پول بيگانه (ارز) به جزئي لاينفک ازاين مبادلات تبديل شده است. به اين دليل کسب درآمدهاي ارزي از مهمترين برنامه‌هاي اقتصادي کشورها به‌شمار مي‌رود. از طرف ديگر واژه برنامه‌ريزي براي کسب درآمدهاي ارزي مستلزم درک اهميت ارز در اقتصاد ملي، نحوه تبديل پذيري پول‌هاي بيگانه به پول ملي و نقش بانک‌ها در بازار ارز با توجه به ريسک نوسانات نرخ ارز است.